Edirne’ye iş bulma hayaliyle gelen iki çocuklu Tunuslu aile, çadırda yaşam mücadelesi veriyor. Kilosunu 30 kuruştan sattıkları kartonları toplayarak ihtiyaçlarını karşıladıklarını söyleyen ailenin şu günlerde en büyük hayali kiralık ev bulabilmek.
Tunus’tan bir yıl önce yoksulluktan kaçan Naima ve Nizar Hendaoui çifti iki çocuğuyla birlikte İstanbul’da 1 yıl kaldıktan sonra geçen ay Edirne’ye geldiler. Maddi imkansızlıklar nedeniyle kiralık ev bulamadıklarını söyleyen aile, Sabuni Mahallesi’nde bir ağacın arkasına kurdukları çadırda yaşamaya başladı.
Naima Hendaoui; “Bir yıldır Türkiye'deyiz. İstanbul'dan bir ay önce Edirne'ye geldik. Bir aydır çadırda kalıyoruz. Kiralar çok yüksek işimiz yok. Bugün karton toplamaya çıktım akşama da eşim plastik toplayacak. Komşular çorba veriyor, yiyecek veriyor. Otelde 8 yıl çalıştım sonra işsiz kaldım bulamadım. Eşim su tesisat işi yapıyordu. Annem babam yok kardeşlerim Tunus'ta. Ev yok, kiralar yüksekti buraya yokluktan geldik. Burada da yaşamak zor. Tuvalete camiye gidiyoruz suyumuzu camiden alıyoruz. Tüpüm var ara sıra ben yemek yapıyorum. Çok zor. Bugün ilk iş günüm. 30 kuruş kartonun kilosu plastiğin kilosu 1 Lira. Kartonları götürdüğüm yer çok uzak. Eşim çocuklara baktı ben işe gittim. Ne yapacağız bilmiyorum. Kış geliyor akşamları soğuk oluyor” dedi.
Tunus’tan bir yıl önce yoksulluktan kaçan Naima ve Nizar Hendaoui çifti iki çocuğuyla birlikte İstanbul’da 1 yıl kaldıktan sonra geçen ay Edirne’ye geldiler. Maddi imkansızlıklar nedeniyle kiralık ev bulamadıklarını söyleyen aile, Sabuni Mahallesi’nde bir ağacın arkasına kurdukları çadırda yaşamaya başladı.
Naima Hendaoui; “Bir yıldır Türkiye'deyiz. İstanbul'dan bir ay önce Edirne'ye geldik. Bir aydır çadırda kalıyoruz. Kiralar çok yüksek işimiz yok. Bugün karton toplamaya çıktım akşama da eşim plastik toplayacak. Komşular çorba veriyor, yiyecek veriyor. Otelde 8 yıl çalıştım sonra işsiz kaldım bulamadım. Eşim su tesisat işi yapıyordu. Annem babam yok kardeşlerim Tunus'ta. Ev yok, kiralar yüksekti buraya yokluktan geldik. Burada da yaşamak zor. Tuvalete camiye gidiyoruz suyumuzu camiden alıyoruz. Tüpüm var ara sıra ben yemek yapıyorum. Çok zor. Bugün ilk iş günüm. 30 kuruş kartonun kilosu plastiğin kilosu 1 Lira. Kartonları götürdüğüm yer çok uzak. Eşim çocuklara baktı ben işe gittim. Ne yapacağız bilmiyorum. Kış geliyor akşamları soğuk oluyor” dedi.