Korona virüs tedbirleri kapsamında geçici süre kapatılan Karaaağaç yolundaki kahvaltı salonu işletmecisi Fikriye Alok, hem işyerinin güvenliğini sağlamak hem de doğayla iç içe yaşamak için işletmesinde yaşamaya başladı. Alok, artık 24 saatini burada geçiriyor.
Karaağaç yolunda bulunan köprülerin bakımı için köprülerin kapatılmasıyla işlerinin tamamen durma noktasına geldiği dönemin ardından bir de pandemi süreci eklenince için içinden çıkamaz hale geldiklerini söyleyen kahvaltı ve restoran işletmecisi Fikriye Alok, “Bu dönemde 7 aydır kapalıyız. Çok zor durumdayız. Bekçimiz çıkınca biz burada kalmak zorunda kaldık. Kuzumuz, kuşlarımız var. Burası iyi de geldi. Buradan gitmek istemiyoruz. Hoşumuza gitti. 24 saat burada yaşıyoruz. Buranın bakımı oluyor harç da olsa borç da olsa buluyoruz. 4 yıldır para kazanamadık. 2 yıl yaz döneminde köprüler kapandı. Zorlandık. Bir buçuk yıldır koronavirüsten dolayı zorlanıyoruz.”dedi.
Verilecek olan 5 lira desteğin çok az olduğunu bir an önce açılmak istediklerini belirten Alok; “1 Hazirandan sonra açılma olsunda herkes rahatlasın. Bir sürü çalışanımız var. Dört gözle bekliyoruz. Açılsın da. Çalışmak istiyorum. Her şey para da değil. Sıkıldım artık, psikolojimiz bozuldu çalışmamaktan. Kahvaltıyı güzel oturttuk. Güzel müşterimiz vardı. Herkes arkadaşlarını getirdi. Müşterimize nezih bir ortam sağladık. Şu anda kapalı olduğu için herkes telefon ediyor. Biz de ne zaman açılacağını beliyoruz. ‘Hep yardım yardım’ dediler. Biz hiç yardım almadık. Uygun görülmedik. Bundan ümitli değilim, verir mi vermez mi, bilmiyorum. O 5 bin lira da neye yeter ki. Her ay kapalı olduğumuz halde 400-500 lira elektriğimiz geliyor. 5 bin lira hiçbir şekilde yetmez” diye ifade etti.
Karaağaç yolunda bulunan köprülerin bakımı için köprülerin kapatılmasıyla işlerinin tamamen durma noktasına geldiği dönemin ardından bir de pandemi süreci eklenince için içinden çıkamaz hale geldiklerini söyleyen kahvaltı ve restoran işletmecisi Fikriye Alok, “Bu dönemde 7 aydır kapalıyız. Çok zor durumdayız. Bekçimiz çıkınca biz burada kalmak zorunda kaldık. Kuzumuz, kuşlarımız var. Burası iyi de geldi. Buradan gitmek istemiyoruz. Hoşumuza gitti. 24 saat burada yaşıyoruz. Buranın bakımı oluyor harç da olsa borç da olsa buluyoruz. 4 yıldır para kazanamadık. 2 yıl yaz döneminde köprüler kapandı. Zorlandık. Bir buçuk yıldır koronavirüsten dolayı zorlanıyoruz.”dedi.
Verilecek olan 5 lira desteğin çok az olduğunu bir an önce açılmak istediklerini belirten Alok; “1 Hazirandan sonra açılma olsunda herkes rahatlasın. Bir sürü çalışanımız var. Dört gözle bekliyoruz. Açılsın da. Çalışmak istiyorum. Her şey para da değil. Sıkıldım artık, psikolojimiz bozuldu çalışmamaktan. Kahvaltıyı güzel oturttuk. Güzel müşterimiz vardı. Herkes arkadaşlarını getirdi. Müşterimize nezih bir ortam sağladık. Şu anda kapalı olduğu için herkes telefon ediyor. Biz de ne zaman açılacağını beliyoruz. ‘Hep yardım yardım’ dediler. Biz hiç yardım almadık. Uygun görülmedik. Bundan ümitli değilim, verir mi vermez mi, bilmiyorum. O 5 bin lira da neye yeter ki. Her ay kapalı olduğumuz halde 400-500 lira elektriğimiz geliyor. 5 bin lira hiçbir şekilde yetmez” diye ifade etti.