Depremde hayatını kaybeden onlarca insan hayatını kaybetti. Yaşayanların bir çoğu uzuvlarını kaybedenler var. Bu acıyı yaşamak kolay değil. İlk gün yada daha sonra deprem bölgelerine gidenler oldu. Hatta şimdi de gidenler olmaya devam ediyor. Şuan zaten konteyner kentlerin kurulumu yavaş yavaş başlandı.
Özellikle Adıyaman, Malatya, Hatay gibi şehirlerde nüfus kalabalığı aileler var. Bu kadar nüfusu büyük ailelere fazla çadırda talep eden oluyor. 12 kişiden oluşan ailelerde olabiliyor. Ancak gelinen noktada yaşam havaların ısınmasıyla kolaylaşmasına rağmen yaşam şartları yine kolay değil. Çünkü bir binada oturmuyorlar. Yada araba ile bir yerlere gezmeye gidemiyorsun. Sosyal hayat diye bir şey yok.
Deprem bölgelerinden sıfırdan başlamak var. Yeni bir yaşam alanları kurulması uzun sürecek. Eskiden gittikleri yerlere tekrar gidemeyecekler. O dönemde yaşadıkları ortamlar şimdiler de neredeyse hiç yok. Düzenin tekrar kurulabilmesi için uzun süreye ihtiyaç var. Yeniden bir kent kurulacak. Hem de sıfırdan kurulacak bir yerleşik düzen olacak. Her alanda normalleşme ne zaman olur yada kısa zamanda neler olabilecek göreceğiz. Birde hayvanların yaşam alanları darlaştı. Bir hayvanın yaşam alanı küçülüyorsa o hayvanlarda da sorunlarda yaşanabiliniyor.