Anam seksen küsür yaşında olunca; bir bakışta insanların kaç model !pardon nasıl karakterde olduğunu, mazotla mı, benzinle mi çalıştığını!pardon efenim kafam dağınık asıl konuya dalayım hemen.
Anam insan sarrafı amma araba modellerini hiç bilmez. Lakin görsel ve işitsel hafıza müthiş.
Yedi yıl önce beyaz ,güççük bir araba aldı bana , şahsı münhasırlarını gezdireyim diye.Araba kapının önünde yoksa, şoför de yoktur haliyle, o gün anam muhakkak hasta!Tansiyon normal, ağrı sancı yok amma velakin hasta.
Bütün komşular bunu bildiğinden , araba yoksa da haber vermediğim süre evdeyimdir ben.
Arabayı aldığımız ilk yıl, anam balkondan bakıyor beyaz araba görünce (komşunun arabası da beyaz , tek fark onun ki Audı A 4) ben evdeyim. Ohh ben rahat.
İkinci yıl, arabanın ön camına, Enez'de ormandan topladığı kozalaklardan en zarifini taktırdı.
Telefon açıyor, "Hastayım nerdesin?" deyince "Evdeyim" desem de "araba yok" diyordu. Yukardan bakınca arabayı kozalaktan tanıyormuş meğer.
Üçüncü yıl arabayı göremeyince "park yeri yoktu, taaa aşağıya , taaa yukarıya park ettim anam evdeydim yav " diye yutturduk arada.Dördüncü yıl; balkonda nöbet tuttu, yabancı araba park edemedi bizim kapıya!
Geçen telefon etti, en dramatize sanal sesi ile "nerdesin yavrımm , çok hastayım" dedi.
Dedim "Eyvah birileri yumurtladı evde olmadığımı"
Gayet emin ses tonuyla 'Evdeyım anam evdeyim" didim.
İçine kaçmış sesiyle kükredi :
"Zile bastım tam kırk dakika , araba da yok çabuk gel "
Eller mahkum, ayaklar gardiyan uçtuk tabi.
Yolda beyin lobları da boş durmadı , durumu kurtarmak gerek, komşuların da hayatı söz konusu.Anam tiyatral gösterisine başlamış, kafasını tülbentle sarmış, yorganın altına girmiş.
Dedim:
"Anne evdeyim, iki dakika bakkala gittiydim, süpürge açık oluyor , terasta senin benden çok sevdiğin çiçeklerle ilgıleniyom, iş güç bitmiyor, sen kuşbakışı bakınca arabamı göremiyon, hem komşu da dedi ki:
"Bizim araba iki metre kocaaa Audı , seninki güççücük polo. Teyze göremiyor , hep bana soruyor, dedi" dedim.Yorganın altında hasta numarası yapan kuzu , birden cengaver gibin fırladı
"Demek öyle , haa ! Güççücük dedi ,haa!
Onların ki kocaaa araba , haa!
Alırım ben yavruma , yok mu onun üç metresi?"
Dedim "Var bea, olma mı. Birde kırmızısını al , ben burdayım desin anacuğum"
Dedi:
"Tamam.Kaç para o ?"
Didim:
"Amann ne kader olcek , benim wolvonun üstune 200 bincik koycen , o gadder"
Sessizlik...
(İhtimal yok emme , en azından artık:
"arabayı göremedim diye millete sormaz bari)
Düşünüyoruz şimdilik